معاونت پژوهش مدرسه علمیه هاجر خمین روز شنبه 9 دی 1396 نشست علمی با موضوع بررسی زوایای پیدا و پنهان فتنه 88 با حضور استاد محترم حوزه و دانشگاه دکتر حسین خسروی برگزار کرد. بخش هایی از بیانات استاد محترم در این نشست به شرح ذیل است:
روز 9 دی یک روز سرنوشت ساز برای کشور ماست. آنها که در فتنه نقش داشتند از احساسات و عواطف بعضی از مردمی که مشکلاتی دارند سوء استفاده کردند و گوشه کنار هم تحرکاتی دارند. سعی می کنند در فضای مجازی آن را بزرگ جلوه دهند و وانمود کنند که مردم در صدد کارهایی هستند که هم جهت و هم صدا با آنها است و امروز شاهد هستید که در تجمعات مردمی به مناسبت 9 دی در بیش از 1000 نقطه از کشور و برخی دیروز در نماز جمعه جواب این دشمنی ها با نظام مقدس جمهوری اسلامی را دادند.
سپس استاد محترم به روابط سلطه جویانهی غرب در ایران در جریانهایی همچون ملی شدن صنعت نفت، کودتای 28 مرداد 1332، منحل شدن مجلس و نقش انگلیس به عنوان استعمار کهنه اشاره فرموده و ادامه دادند:
لازمه اینکه بدانیم چرا 9 دی 1388 مردم به میدان آمدند و پایان قائلهی فتنه را اعلام کردند، این مواردی است که نشان دهندهی روابط سلطه آمیز آمریکا در ایران از مرداد 1332 تا بهمن 1357 بوده است.
پس از 28 مرداد 1332 آمریکا به عنوان استعمار جدید، در امور داخلی ما، سیاست خارجی ما، نظام برنامه ریزی، نیروهای مسلح، دستگاههای آموزشی و فرهنگی، نفت و گاز و پتروشیمی کشور همه دست آمریکایی ها بود و از همه چیز ما اطلاع کامل داشتند و به جایی رسید که حق توحش از ما می گرفتند. امام خمینی (ره) بعد از ماجرای کاپیتولاسیون بود که در 13 آبان 1343 آن سخنرانی معروف را انجام داد و به ترکیه تبعیدشان کردند. ایران برای منافع آمریکا به مثابه سدی در برابر شوروی سابق قرار داشت. آنها به عنوان سلطه گر و ما به عنوان سلطه پذیر از تمام منافع آمریکا به عنوان ژاندارم در خلیج فارس باید دفاع می کردیم!
بعد از پیروزی انقلاب امام خمینی (ره) خیلی با تدبیر عمل کردند و گرنه دشمنان اجازه نمی دادند انقلاب پیش برود. اولین کار آمریکایی ها پس از انقلاب کودتای نوژه بود، حمایت از شورش های داخلی، قائلهی کردستان و شهادت عده ای از هموطنان، حمایت از گروه های تروریستی علیه ایران و شهادت 17000 نفر از مردم بی گناه، همچنین سفارت آمریکا لانه جاسوسی بود، تحمیل جنگ به ایران، انواع کمکهای مالی، نظامی و تسلیحاتی به عراق و موضعگیری های خصمانه در چند سال اخیر. رابطه ما با آمریکایی ها هیچ گاه خوب نبوده و هر گاه به آنها اطمینان کردیم، ضربه خوردیم؛ تا اینکه در سال 1388 وارد انتخابات شدیم و طرح انقلاب مخملی را پی ریزی کردند، مدیریت کردند و ادامه دادند.
الگوهای تاریخی را باید توجه کنید، به عنوان مثال زمانی که حضرت علی علیه السلام به خلافت رسیدند، همه با ایشان بیعت کردند؛ جز تعداد اندکی. امام علیه السلام وقتی کار حکومت را شروع کرد بیعت شکنی ها آغاز شد. اولین گروهی که بیعت شکستند ناکثین بودند که سه رأس مثلث آن طلحه، زبیر و عایشه بودند، که از حکومت سهم خواهی کردند؛ اینها از داخل دوستان پیمان شکن هستند. دشمن خارجی نیرویی به نام معاویه بود که هم کمک مالی و هم کمک فکری می کرد.
داستان فتنه 88 در کشور ما نیز همین بود.نیروهای داخلی (دوستان انقلاب) که اصلا به نام «با امام بودن»، «کنار امام بودن»، «نخست وزیر امام بودن»، «نماینده امام بودن در بنیاد شهید بودن» و … از این عنوان ها استفاده کردند. اینها دوستان داخلی بودند، اما دشمنان خارجی، که آمریکا در رأس آنها بود. درباره دوستان داخلی جمله ای در شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید آمده: « همه سیره نویسان و تاریخ نویسان هم نظرند که عایشه سرسخت ترین دشمنان عثمان بود». به این دلیل که در زمان عمر دیوان تشکیل شد، عمر برای زنان پیامبر مقرری قرار داد ولی برای عایشه دو برابر دیگران مقرر کرد. عثمان که آمد با عایشه اصطکاک و درگیری داشت، لذا مقرری او را کم کرد. عایشه علنی به عثمان اهانت می کرد. عایشه در بازگشت از سفر عمره مردی به نام اُبی را دید و گفت در مدینه چه خبر؟ وی گفت: عثمان کشته شد. عایشه گفت: چه خبر خوبی! بعد چه اتفاقی افتاد؟ پاسخ داد: علی خلیفه شد. عایشه گفت: وای وای که عثمان مظلوم کشته شد!
ببینید در یک لحظه کوتاه تغییر جهت داد. تا الان سر سخت ترین دشمن عثمان بود ولی الان چون علی خلیفه شده است تغییر جهت می دهد. عایشه لباسی از پیامبر را در خانه آویخته بود و به هر کسی رو کرد و می گفت: « ببینید این لباس پیامبر است که هنوز کهنه نگشته است ولی عثمان سنت او را کهنه کرده است». مورخان گفته اند که عایشه از عثمان به نعثل تعبیر می کرد. ابن اثیر و فیروز آبادی و ابن منظور و زبیدی می گویند: نعثل یعنی «پیر مرد احمق» و نعثل نام مردی یهودی در مدینه بود و عثمان را به او تشبیه می کردند.
یکی از جریاناتی که فتنه 88 داشتیم ناکثین بودند که با انقلاب بودند و لی در مقابل انقلاب ایستادند. بنده در دانشگاه تهران درس داشتم و شاهد بودم هنگامی که اعلام کردند که آمریکا به عراق حمله کرده، همین ها مینی بوس ها را آماده کردند و دانشگاه ها را تعطیل کردند که باید برویم و به صدام کمک کنیم. در سال 88 همین ها در داخل و همان آمریکایی هایی را که قرار بود با ان بجنگند در خارج فتنه را طراحی کردند و کنار هم قرار گرفتند. فراموش نکنید که دوستان انقلاب شدند دشمنان انقلاب چون سهم خواهی می کردند. دشمنان خارجی هم با تمام توان ایستادند و تشجیع و تشویق کردند.
گروه دوم که در فتنه 88 به ما ضربه زدند، گروه قاعدین بودند. قاعدین آنهایی هستند که بعد از کشته شدن عثمان کنار کشیدند، سکوت کردند و نهایتا گفتند: نه علی را کمک می کنیم نه دشمن علی را! با سکوتشان این انسان های فرهیخته دینی جبهه علی علیه السلام را در کوفه تضعیف کردند و خطری که قاعدین در کوفه در انقلاب علی داشتند بدتر از ناکثین و قاعدین بود. همین نقش را خواص که همان قاعدین بودند در جریان فتنه 88 ایفا کردند.
شعار روز عاشورای فتنه گران را یدید ، بعد از آن کف زدن و سوت زدن و بعد از توهین به مقدسات شعار می دادند که:« انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است»؛ فتنه 88 یعنی درآوردن و زدن ریشه نظام بود. قاعدین با سکوتشان و ناکثین و دوستان داخلی با حمایت و کمک دشمنان خارجی این جریان فتنه را به راه انداختند.
جریان 9 دی را فراموش نکنید. 9 دی بنده قم بودم و هر چه کوشیدیم به خاطر ازدحام جمعیت از فلکه صفاهیه به سمت حرم حضرت معصومه سلام الله علیها جلوتر نتوانستیم برویم. جالب است باز هم رسانه های معاند می گفتند جمعیت را با اتوبوس از شهرهای دیگر آورده اند. باز هم دشمنان شیطنت کردند، با اینکه می دانستند در همه شهرها جمعیتی آمده بود که با هیچ تظاهرات و راهپیمایی دیگر قابل مقایسه نبود. جریان فتنه در طول تاریخ زیاد داریم خطبه ای را که در نهج البلاغه حضرت علی علیه السلام درباره خوارج می فرمایند: «من چشمه فتنه را خشکانیدم» بخوانید و بررسی کنید و ببینید که چقدر با جریانی که طی هشت ماه فتنه گران در کشور به پا کردند شباهت دارد.