زمان مي گذرد، ولي خوبيها و صداقتها باقي است. تقويم و سال، عوض مي شود، امّا سنتّهاي الهي تغيير ناپذير است.

ما بر كنار جويبار زمان نشسته‎ايم وشاهدگذاران عمرها و فرصتهاييم و عوض شدن تقويم هر سال، شاهد اين گذشتِ عمرها و فرصتها ست.

گذشتِ شب و روز وسپري شدن هفته ها و ماهها، براي ما يك «پرونده» و «كارنامه» تشكيل مي دهد. به اين كارنامه مروري كنيم، تا چهره ی خود را در «آيينه ی اعمال»، خويش بنگريم. آينده، در گروِ گذشته و حال ماست. آتيه ی ما، مرهون تصميمها و اراده‎ها و برنامه ريزيها و بيداريها و محاسبه‎ها و مراقبتهايمان است. و… ما، مسؤول عمر و زمان و فرصت و استعداد‎هاي خويشيم.

دفتر عمر ما وتقويم سال، گشوده است، تا در برگ برگ اين كتاب، با ايمان و عمل خويش، چه بنگاريم؟

آيا گذشتة ما به اميدِ آينده، و آيندة ما به حسرتِ گذشته خواهد گذشت؟

درسهاي«تحويل سال»‌ را فراموش نكنيم.

نوروز انقلاب، فروردين جانهاست و بهار ايمانها و طراوت انديشه‎هاوشكوفايي شكوفه‎هاي بيداري و آگاهي و اراده و تصميم و ايثار.

نوروز انقلاب است و هفت‎سين ما، عبارت است از:

«سلام» و «سير» و «سلوك»‌ و «سَحَر» و «‌سجّاده» و «ستاره» و «ساحل».

در نوروز انقلاب، بكوشيم كه چهرة جانمان شادابتر گردد و رويش خير و فلاح بر ساقه ی وجودمان امروز ما را بهتر از ديروز كند و هر زمان نوروز گردد و…

در نوروز انقلاب، انقلابي در روزهايمان پديد آيد.

طبيعت، نو مي‎شود. ما چرا «نو» نشويم؟

بايد در وجود خويش هم عيدي پديد آورد و به خانه تكاني دل پرداخت.

بايد در كنار«تحويل سال»، شاهد «تحوّل حال» بود و با عوض شدنِ تقويم، اخلاق را هم عوض كرد.

حيف نيست كه «سال» عوض شود، ولي ما عوض نشويم؟

در آغاز بهار و طراوت فروردين، چهرة طبيعت متحوّل و خرّم مي شود و درختان و صحرا لباس سبز رويش و حيات مي پوشند. بجاست ما نيز با طهارت جان و طراوت روح و تحوّل اخلاق، در دل و فكر خويش«بهار معنوي» ‌بيافرينيم.

نوروز انقلاب، رويش جوانة ايثار و طراوت عشق و ايمان و شكوفة بصيرت و بينايي است. بهار از راه مي‎رسد و نويد «فتح» و «فلاح» مي دهد.

منبع: سایت اندیشه قم

پاسخ شبهات خود درباره نوروز باستانی ایرانیان در مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم در

لینک سایت اندیشه قم می توانید بیابید.

جریان نوروز از عهد کهن که زمین مداری محور شناخت هیئت و نجوم بوده تا عصرهای متأخر و هم اکنون که خورشید محوری مدار معرفت نجوم سپهری است رسم دارج [متداول] ایرانیان بوده و هست. هر متحرکی که دور خود را بدون نقص و کوتاهی و بی عیب و فرسودگی به پایان ببرد و به مقصد برسد و مقصود خود را بازیابد شاکر و خرسند خواهد بود و همین شادمانی را به صورت جشن مشترک و ملّی اعلام می‌دارد.

آنچه در خور تأمل است این است که کامیابی متحرک پویا و ورود دونده کارآمد به دروازه‌ی هدف، مایه سُروُر او خواهد بود نه سبب نشاط تماشاچیان اصحاب سوت و صحابه ی کف، زیرا خرّمی موجود ایستا از تکامل انسان پویا سرور وهمی و خیالی است نه نشاط عقلی و علمی و هرگز تماشاچی جامد و نگاه‌کنندة راکد مجاز نیست که حرکت دیگری را به حساب خود آورد و خویش را همتای آن متحرک کامل بپندارد؛ مثلاً اگر زمین پنجاه بار به دور آفتاب گشت و این سیر دقیق را بدون کژ راهه یا بیراهه رفتن به پایان رساند، شخص ایستا و جامدی که در این مدت نه از جهل علمی به در آمده و نه از جهالت عملی هجرت کرده و هیچ تحوّلی در او پدید نیامده چگونه می‌تواند خود را بالغ به حساب آورد و عمر خویش را پنجاه سال تلقّی کند؟ وی کودک خردسالی است که گهواره‌ی او یعنی زمین پنجاه بار به دور آفتاب حرکت کرده است. آری، اگر انسان پویا شود و در زمینه، نه در زمین حرکت کند و از مدار قلب خویش قلب جهان امکان را قبله قرار دهد و به دور شمس قرآن و قمر عترت طواف کند و از باب « و الرُّجزَ فَاهجُر»[1] مهاجرت از نقص به کمال و از عیب به سلامت را آغاز کند و نیز اگر توفیق یافت چنین بگوید:

یک حمله ی مردانه مستانه نمودم            تا علم بدادیم و به معلوم رسیدیم[2]

آن‌گاه به بلوغ عقلی و علمی می‌رسد و عمر او متکامل شده و می ‌تواند از نشاط معقول الهی شاکر و در پیشگاه لطف او متشکر و خاضع باشد.

خدای سبحان در قرآن کریم به عمر حضرت ختمی نبوّت سوگند یاد می‌کند: «لَعَمرُکَ إِنَّهُم لَفی سَکرَتِهِم یَعمَهُون»[3] و این از آن رو است که زندگی وحیانی آن حضرت صلی الله علیه و آله اکرام عقلْ مداری و عدلْ محوری بود و با این دو جناح علم صائب و عمل صالح برابر قبله توحید به نماز ایستادو فنای افعالی و اسمایی و ذاتی را پیمود و به بقای الهی بار یافت، از این رو در حدّ خود که عالی‌ترین حدّ جهان تعین امکانی است مانا شد و مصداق کامل بقیة الله خواهد بود و چون دودة طاها و اُسرة [جمع اُسَر: خانواده] یاسین همگی یک نورند، حضرت ختمی امامت، مهدی موجود موعود نیز مصداق دیگری از بقیة الله با رویکرد دیگر است؛ به امید ظهور نورانی و با زُهور آن حضرت عجَّلَ الله تعالی فَرَجَه الشَّرِیف.

منبع مطلب: مفاتیح الحیاة، خاتمه، اشارات سنت‌ها، یکم، ص 762 تا 763.

[1]  سوره مدثر، آیه 5.
[2]  کلیات شمس تبریزی، غزلیات، ص 483، غزل 1418.
[3]  سوره حجر، آیه 72.

اولین جلسه سیر مطالعاتی نیمسال دوم تحصیلی 97-96 کانون پژوهشی روشنای علم در مدرسه علمیه خواهران هاجر خمین روز دوشنبه مورخ 96/12/21 برگزار شد. 12 نفر از اعضای کانون پژوهشی در این برنامه شرکت داشتند. در این جلسه سیر مطالعاتی عناصر مشترک عرفان‌های نوظهور و  برخی خرده جریان‌های معنویت‌گرای فعال در ایران به شیوه‌ی انتقادی بر اساس کتاب آفتاب و سایه ها نوشته محمد تقی فعالی و مقاله‌ی محمد حیدری فرد در مجله علوم قرآن و حدیث بلاغ مبین بررسی شد.

ضرورت مطالعه درباره‌ی این موضوع با توجه به پخش سریال تلویزیونی سارق روح که در رابطه با فرقه‌های کاذب است و مشکلات امنیتی که فرقه های ضاله در ماه های اخیر در کشور ایجاد کرده اند، به شدت احساس می‌شد و لذا اعضای کانون پژوهشی به واکاوی این جریانات ضدفرهنگی می پردازند.

آشنایی با پژوهش

اخلاق پژوهشگری

رابطه ی پژوهش با ایمان و اخلاق

معاونت پژوهش مدرسه علمیه خواهران هاجر خمین روزهای دوشنبه ساعت 8 تا 10 مورخ30/11/96، 7/12/96 و 14/12/96 طی سه جلسه آموزه های غیرکارگاهی مربوط به برنامه ساعات پژوهشی طلاب پایه اول این مدرسه علمیه را به شیوه‌ی رسانه‌ای با عناوین آشنایی با پژوهش (استاد یوسفیان)، اخلاق پژوهشگری (استاد شریفی) و رابطه‌‌ی پژوهش با ایمان و اخلاق (حجة الاسلام و المسلمین جناب استاد حصاری) برگزار نمود.

روز مادر مبارک

تقدیم به همه ی مادران این سرزمین پاک

به بهانه ی روز مادر