زمان مي گذرد، ولي خوبيها و صداقتها باقي است. تقويم و سال، عوض مي شود، امّا سنتّهاي الهي تغيير ناپذير است.

ما بر كنار جويبار زمان نشسته‎ايم وشاهدگذاران عمرها و فرصتهاييم و عوض شدن تقويم هر سال، شاهد اين گذشتِ عمرها و فرصتها ست.

گذشتِ شب و روز وسپري شدن هفته ها و ماهها، براي ما يك «پرونده» و «كارنامه» تشكيل مي دهد. به اين كارنامه مروري كنيم، تا چهره ی خود را در «آيينه ی اعمال»، خويش بنگريم. آينده، در گروِ گذشته و حال ماست. آتيه ی ما، مرهون تصميمها و اراده‎ها و برنامه ريزيها و بيداريها و محاسبه‎ها و مراقبتهايمان است. و… ما، مسؤول عمر و زمان و فرصت و استعداد‎هاي خويشيم.

دفتر عمر ما وتقويم سال، گشوده است، تا در برگ برگ اين كتاب، با ايمان و عمل خويش، چه بنگاريم؟

آيا گذشتة ما به اميدِ آينده، و آيندة ما به حسرتِ گذشته خواهد گذشت؟

درسهاي«تحويل سال»‌ را فراموش نكنيم.

نوروز انقلاب، فروردين جانهاست و بهار ايمانها و طراوت انديشه‎هاوشكوفايي شكوفه‎هاي بيداري و آگاهي و اراده و تصميم و ايثار.

نوروز انقلاب است و هفت‎سين ما، عبارت است از:

«سلام» و «سير» و «سلوك»‌ و «سَحَر» و «‌سجّاده» و «ستاره» و «ساحل».

در نوروز انقلاب، بكوشيم كه چهرة جانمان شادابتر گردد و رويش خير و فلاح بر ساقه ی وجودمان امروز ما را بهتر از ديروز كند و هر زمان نوروز گردد و…

در نوروز انقلاب، انقلابي در روزهايمان پديد آيد.

طبيعت، نو مي‎شود. ما چرا «نو» نشويم؟

بايد در وجود خويش هم عيدي پديد آورد و به خانه تكاني دل پرداخت.

بايد در كنار«تحويل سال»، شاهد «تحوّل حال» بود و با عوض شدنِ تقويم، اخلاق را هم عوض كرد.

حيف نيست كه «سال» عوض شود، ولي ما عوض نشويم؟

در آغاز بهار و طراوت فروردين، چهرة طبيعت متحوّل و خرّم مي شود و درختان و صحرا لباس سبز رويش و حيات مي پوشند. بجاست ما نيز با طهارت جان و طراوت روح و تحوّل اخلاق، در دل و فكر خويش«بهار معنوي» ‌بيافرينيم.

نوروز انقلاب، رويش جوانة ايثار و طراوت عشق و ايمان و شكوفة بصيرت و بينايي است. بهار از راه مي‎رسد و نويد «فتح» و «فلاح» مي دهد.

منبع: سایت اندیشه قم

پاسخ شبهات خود درباره نوروز باستانی ایرانیان در مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم در

لینک سایت اندیشه قم می توانید بیابید.