اُمّ‌المؤمنين، حضرت خديجه كبري سلام الله علیها دختر خويلد بن اسد بن عبدالعزي نخستين همسر رسول خدا صلی الله علیه و آله از زنان شريف، اصيل و نامدار عرب و اسلام مي‌باشد. وي با اين كه در عصر جاهليت در مكه معظمه ديده به جهان گشود و در آن شهر قبيله‌گرا و طايفه‌مدار رشد و كمال يافت. در عفت، نجابت، طهارت، سخاوت، حسن معاشرت، صميميت، صداقت، مهر و وفا با همسر كم‌نظير بود و وي را در آن عصر طاهره و سيده نساء قريش مي‌خواندند و در اسلام يكي از چهار بانويي كه بر تمام بانوان بهشت فضيلت و برتري دارند، شناخته شد و جز دختر ارجمندش حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها هيچ بانويي اين مقام و فضيلت را نيافت.[۱]

وي پيش از ازدواج با رسول خدا صلی الله علیه و آله در آغاز با هند بن بناس تميمي معروف به “ابوهاله” و پس از وي با عتيق بن عابد مخزومي ازدواج كرد و از هر دوي آن‌ها داراي فرزند شد. پس از مرگ همسر دوم خديجه كبري سلام الله علیها با درايت و خردمندي خويش صاحب دارايي فراوان شد و كاروان‌هاي متعددي براي بازرگاني به راه انداخت.

حضرت محمد صلی الله علیه و آله كه پيش از بعثت، بنا به سفارش عمويش ابوطالب علیه‌السلام در يكي از سفرهاي كارگزاران خديجه شركت كرد و سود فراواني نصيب وي نموده بود، علاقه خديجه را به خويش جلب و زمينه ازدواج با وي را فراهم كرد.

خديجه كبري سلام الله علیها در چهل سالگي با امين قريش، حضرت محمد صلی الله علیه و آله كه در سن بيست و پنج سالگي بود ازدواج كرد[۲] و زندگي شرافتمندانه و اصيلي را پايه‌ريزي كردند كه در تاريخ بشريت بي‌همتا و بي‌مانند است.

خديجه كبري سلام الله علیها به پيامبر صلی الله علیه و آله عشق و علاقه ويژه‌اي داشت و هنگامي كه آن حضرت مبعوث به رسالت شد، تمام توان و دارايي‌هاي خويش را در اختيار آن حضرت گذاشت تا در راه اسلام و باروري آن هزينه كند. او نخستين زني بود كه به آن حضرت ايمان آورد و در اين راه مشقت‌ها و آزارهاي فراواني از سوي قريش و اهالي مكه متحمل گرديد.[۳]

وي تا زنده بود در تمام صحنه‌ها يار و ياور رسول خدا صلی الله علیه و آله و موجب تسلي قلب شريف آن حضرت بود و در روزگار سخت تبعيد در شعب ابي‌طالب هيچ‌گاه آن حضرت را تنها نگذاشت و با تمام وجود از وي پشتيباني و نگهباني مي‌كرد. سرانجام اين بانوي فداكار پس از يك عمر تلاش و كوشش و 25 سال خدمت به رسول گرامي صلی الله علیه و آله و دين مبين اسلام، پس از بازگشت از محاصره قريش در شعب ابي‌طالب به مكه معظمه در دهم رمضان سال دهم بعثت جان به جان آفرينان تسليم و روح مطهرش به اعلي عليين عروج نمود.

پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله در مدت كوتاهي، دو يار و پشتيبان خويش يعني عمويش ابوطالب و پس از وي خديجه كبري سلام الله علیها را از دست داد و از اين باب، بسيار اندوهگين و ماتم‌زده بود و روزگار سختي را پشت سر مي‌گذاشت. به همين جهت آن سال را “عام الحزن” سال اندوه ناميدند. پس از غسل و كفن بدن مطهر خديجه كبري سلام الله علیها پيامبر صلی الله علیه و آله وي را در حجون مكه به خاك سپرد.[۴]

خديجه سلام الله علیها در خانه پيامبر صلی الله علیه و آله داراي دو پسر به نام‌هاي قاسم و عبدالله معروف به طيب و طاهر و چهار دختر به نام‌هاي زينب، رقيه، ام‌كلثوم و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها گرديد.[۵]

پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله در شأن همسرش خديجه سلام الله علیها فرمود: سوگند به خدا پروردگار كسي را بهتر از خديجه نصيبم نكرد. زيرا در حالي كه مردم كفر مي‌ورزيدند، او به من ايمان آورد؛ در حالي كه مردم تكذيبم مي‌كردند، او مرا تصديق كرد؛ در حالي كه مردم محرومم كرده بودند، او با دارايي‌هاي خود با من مساوات كرد و خداوند از او به من فرزنداني عطا كرد كه از ساير همسرانم چنين موهبتي نصيبم نشد.[۶]

آوردن کفن از سوی خدابرای خدیجه

در کتاب «الخصائص الفاطمیه» نقل شده : طبق روایت مشهور هنگامی که حضرت خدیجه رحلت کرد، فرشتگان رحمت از جانب خداوند کفن مخصوصی برای خدیجه نزد رسول خدا آوردند واین علاوه بر اینکه مایه برکت برای خدیجه بود،مایه تسلی خاطررسول خدا(ص) گردید و به این عنوان تقدیر و تجلیل جالبی از طرف خداوند؟ حضرت خدیجه به عمل آمد.

پیامبر اکرم(ص) پیکر مطهرحضرت خدیجه(س) را با آن کفن پوشانید.سپس جنازه او را با همراهان به سوی قبرستان معلی بردند تا در کنار مادرش حضرت آمنه به خاک بسپارند. درآنجا قبری برای حضرت خدیجه آماده کردند، رسول خدا درمیان آن قبر رفت و خوابید، سپس بیرون آمد وآن گوهر پاک را در آنجا به خاک سپرد. [7]

خدایا! به عظمت مقام خدیجه(س) ما را ازشیوه زندگی سراسر درخشان اوبهره مند فرما، و از شفاعتش در قیامت مسرور گردان .

پانویس

[1] رمضان در تاريخ (لطف‌الله صافي گلپايگاني)، ص 66.

[2] تذكره الخواص (ابن جوزي)، ص 271؛ كشف الغمه (علي بن عيسي اربلي)، ج 2، ص 79.

[3] رمضان در تاريخ، ص 72.

[4] رمضان در تاريخ، ص 64؛ تاريخ اليعقوبي، ج 2، ص 35؛ المنتخب من ذيل المذيل (طبري)، ص 86؛ البدايه والنهايه (ابن كثير)، ج 3، ص 156؛ كشف الغمه، ج 2، ص 79.

[5] منتهی الآمال (شیخ عباس قمی)، ج 1، ص 108؛ زندگاني چهارده معصوم علیهم‌السلام (ترجمه اعلام الوري)، ص 211.

[6] تذكره الخواص، ص 273؛ رمضان در تاريخ، ص 76؛ كشف الغمه، ج 2، ص 78.

[7] محمد، محمدی اشتهاردی، 264.
منابع
موسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام

http://wiki.ahlolbait.com

منابع بیشتر:

وقایع الایام شیخ عباس قمی، 10 رمضان.