عنوان تحقیق پایانی: سیرۀ امام خمینی قدّس سرّه در برخورد با فتنه

استاد راهنما: جناب دکتر حسین خسروی

استاد داور: حجة الاسلام والمسلمین سید محمّد اسماعیلی

پژوهشگر: خدیجه بهشتی

تاریخ دفاع: 30 بهمن 1397

چکیده

انقلاب اسلامی ایران بعد از پیروزی با جریان های انحرافی و فتنه های مختلفی مواجه شده است. پژوهش حاضر به مطالعه سیره امام خمینی (ره) در برخورد با فتنه از زمان پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی تا زمان رحلت این بزرگوار پرداخته است. اهمیت پژوهش از آنجایی که احساس شد که فتنه ها و مسائلی که حق و باطل بودن آن برای مردم پوشیده است همواره در دوران 40 ساله انقلاب و بعد از رحلت امام نیز ادامه داشته است و تهدیدی جدی برای انقلاب محسوب می شود. لذا ضرورت این پژوهش بر این اساس که انقلاب را فرد هوشیار، دقیق، مدبر همچون امام خمینی (ره) رهبری نموده و کلام ایشان می تواند معیاری برای مسئولین نظام و مردم باشد تا مردم در دوره ای که با جریان­های فتنه مواجه می شوند با بصیرت دقیق و روشن تصمیم درست را بگیرند و به موقع واکنش نشان دهند. این پژوهش توصیفی- تحلیلی به سه جریان از جریانات دورۀ 40 سالۀ انقلاب که از اهمیت بیشتری برخوردار بوده­اند و حتی بعد از رحلت امام نیز مشکلات زیادی برای نظام و مردم ایجاد کرده‌اند، پرداخته است. سه جریان مورد بررسی عبارت است از: فتنه مجاهدین خلق، فتنه بنی­ صدر، فتنه منتظری. در مطالعه سیرۀ امام خمینی (ره) در برخورد با این سه فتنه می توان گفت: امام خمینی (ره) به خاطر مطالعه و بررسی دقیق مبانی نظری سازمان مجاهدین که از قبل انقلاب آن را مطالعه کرده بود با ذات واقعی و مارکسیستی آن آشنا بود. به همین خاطر در برخورد با این سازمان بسیار صریح و بدون هیچ اغماضی عکس العمل نشان داد. امام خمینی (ره) در برخورد با فتنه بنی صدر، چون او اولین دولت انقلاب به حساب می آمد و انتخاب مردم بود با او مدارا و مماشات می­کرد و از دخالت مستقیم در امور و کارهایی که انجام آن بر عهده رئیس جمهور بود دوری می کرد. مگر اینکه مسئله ای به وجود می آمد که به ضرر نظام و انقلاب بود نصیحتی به مسئولین می­ دادند و آنها را دعوت به وحدت می کردند. اما زمانی که بنی صدر بی‌کفایتی خود را در مسائل سیاسی، اجتماعی و جنگی نشان داد امام خمینی (ره) او را از مقام رئیس جمهوری عزل کرد؛ و در چگونگی برخورد با فتنه منتظری که مجلس خبرگان او را به عنوان قائم مقام رهبری انتخاب کرده بودند، ساده لوحی، تأثیرپذیری از اطرافیان و عدم بصیرت و درک صحیح مسائل سیاسی، و نداشتن ظرفیت­های لازم جهت رهبری و تصمیمات نادرستی که موجب خطر آفرینی برای انقلاب شد امام را مجبور کرد تا شاگرد خود را از قائم مقامی رهبری عزل نماید.

واژگان کلیدی: فتنه، التقاط، امام خمینی (ره).