داستان ولادت و مراسم نامگذارى امام حسن علیه السلام

و اما داستان ولادت به گونه‏ اى که در روایات شیخ صدوق(ره) در امالى و علل و عیون اخبار الرضا(علیه السّلام) و روایات دیگر محدثین شیعه و اهل سنت آمده و از امام سجاد (علیه السّلام) روایت ‏شده این گونه است که فرمود:
چون فاطمه(سلام الله علیها)فرزندش حسن را به دنیا آورد، به پدرش على(علیه السّلام) عرض کرد: نامى براى او بگذار، على(علیه السّلام)فرمود: من چنان نیستم که در مورد نامگذارى او به رسول خدا پیشى گرفته و سبقت جویم.در این وقت رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) بیامد، و آن کودک را در پارچه زردى پیچیده، به نزد آن حضرت بردند.حضرت فرمود: مگر من به شما نگفته بودم که او را در پارچه زردنپیچید؟ سپس آن پارچه را به کنارى افکند و پارچه سفیدى گرفته و کودک را در آن پیچید، آنگاه رو به على(علیه السّلام)کرده فرمود: آیا او را نامگذارى کرده اى؟
عرض کرد: من در نامگذارى وى به شما پیشى نمى‏ گرفتم!
رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: من هم در نامگذارى وى بر خدا سبقت نمى‏ جویم!
در این وقت ‏خداى تبارک و تعالى به جبرئیل وحى فرمود که براى محمد پسرى متولد شده، به نزد وى برو و سلامش برسان و تبریک و تهنیت گوى و به وى بگو: براستى که على نزد تو به منزله هارون است از موسى، پس او را به نام پسر هارون نام بنه!
جبرئیل از آسمان فرود آمد و از سوى خداى تعالى به وى تهنیت گفت و سپس اظهار داشت: خداى تبارک و تعالى تو را مامور کرده که او را به نام پسر هارون نام بگذارى. رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) پرسید: نام پسر هارون چیست؟عرض کرد: «شبر».فرمود: زبان من عربى است؟ عرض کرد: نامش را«حسن‏»بگذار، و رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم)او را حسن نامید… (1)
و در برابر این روایت، روایات دیگرى هم در کتابهاى علماى شیعه و اهل سنت آمده که چون حسن (علیه السّلام)به دنیا آمد، على(علیه السّلام)او را «حرب‏» نامید، و چون رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم)اطلاع یافت ‏به على(علیه السّلام) دستور داد آن نام را به‏«حسن‏»تغییر دهد… (2)
و یا اینکه على(علیه السّلام)نام این نوزاد را«حمزه‏»گذارد و چون حسین به دنیا آمد نام او را«جعفر»گذارد، و پس از آن رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم)على(علیه السّلام)راطلبیده و به او فرمود: به من دستور داده شده که نام این فرزند خود را تغییر دهم، سپس به على(علیه السّلام) دستور داد که نام آن دو را«حسن‏» و «حسین‏»بگذارد، و على(علیه السّلام)نیز به دستور آن حضرت عمل کرد… (3)
ولى همان گونه که صاحب کشف الغمه گفته است، این مطلب بعید به نظر مى‏رسد، و خلاف مشهور و ضعیف است، و مشهور همان است که در روایت ‏بالا ذکر شد، و باقر شریف در کتاب حیاة الحسن این گونه روایات را از موضوعات و جعلیات دانسته و دلیل هایى بر این مطلب ذکر کرده که بهتر است‏ براى اطلاع بیشتر به همان کتاب مراجعه نمایید. (4)
و در روایات بسیارى از طریق اهل سنت آمده که این دو نام شریف‏«حسن‏» و «حسین‏»در جاهلیت ‏سابقه نداشته و از نامهاى بهشتى است، و متن یکى از آن روایات که طبرى در کتاب ذخائر العقبى روایت کرده، این گونه است که عمران بن سلیمان گفته:
«الحسن و الحسین اسمان من اسماء اهل الجنة، ما سمیت‏ بهما فى الجاهلیة‏» (5)
(حسن و حسین دو نام از نامهاى اهل بهشت است که در زمان جاهلیت‏ سابقه نداشته است.)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پی نوشت:
1.بحار الانوار، ج 43، ص 238، و به همین مضمون روایات بسیارى در کتب اهل سنت نقل شده که بیشتر آنها در ملحقات احقاق الحق، ج 10، ص 492 به بعد ذکر شده است.
2- بحار الانوار، ج 43، ص 251، حیاة الحسن باقر شریف، ج 1، ص 63، ملحقات احقاق الحق، ج 10، صص 501-492.
3- .بحار الانوار، ج 43، ص 255، ملحقات احقاق الحق، ج 10، ص 498.
4- حیاة الامام الحسن بن على، ج 1، ص 63.
5- ملحقات احقاق الحق، ج 10، ص 488 و حیاة الامام الحسن بن على، ج 1، ص 63
برگرفته از : کتاب زندگانى امام حسن مجتبى علیه السلام، ص 3 تا 8 / مؤلف: سید هاشم رسولى محلاتى و به نقل از: anhar.ir